زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اطعام اصحاب یمین (قرآن)





قرآن کریم در توصیف اصحاب یمین، آنها را اطعام کننده به یتیم خویشاوند و خاک نشین بی نوا معرفی می کند.


۱ - اطعام صاحبان خیر و برکت



اطعام اصحاب یمین به یتیم خویشاوند و خاک نشین بی نوا در روزهای سخت و قحطی: «او اطعام فی یوم ذی مسغبة» «یا غذا دادن در روز گرسنگی...» «یتیما ذا مقر بة» «یتیمی از خویشاوندان، » «او مسکینا ذا متر بة» «یا مستمندی خاک نشین را، » «اولـئک اصحاب المیمنة» «آنها «اصحاب الیمین» ‌اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند)! » میمنة از ماده یمن و برکت است یعنى آنها صاحبان برکتند که وجودشان هم براى خودشان برکت دارد، و هم براى جامعه . نقطه مقابل میمنة، مشئمة از ماده شوم است؛یعنى این گروه کافر افرادى شوم و نامیمونند.

۲ - پانویس


 
۱. بلد/سوره۹۰، آیه۱۴.    
۲. بلد/سوره۹۰، آیه۱۵.    
۳. بلد/سوره۹۰، آیه۱۶.    
۴. بلد/سوره۹۰، آیه۱۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۳.    
۷. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۲۰، ص۲۹۳.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۳۸، برگرفته از مقاله «اطعام اصحاب یمین».    


رده‌های این صفحه : اصحاب یمین | اطعام | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.